Pomimo faktu, że dzieła sztuki z okresu paleolitu zostały naturalnie dobrze zachowane, wandalizm człowieka (dotykanie powierzchni i usuwanie fragmentów) zagroził ciągłości tej konserwacji, dlatego obrazy są obecnie ogrodzone.

Nie jest to problem, ale ważne jest, aby się wyróżniać podczas robienia zdjęć.

Gdzie się zatrzymać w Cueva de las Manos
W Cueva de las Manos nie ma zakwaterowania - oryginalne ranczo zostało zakupione przez Parque de la Patagonia, a zakwaterowanie jest prywatne.

Najbliższe zakwaterowanie na północy znajduje się w Perito Moreno (2 godz., 110 km od hotelu) lub na południu w Estancia La Angostura w pobliżu Gobernador Gregores (3,25 godz., 240 km) zawsze na trasie 40.

Co oznacza Cueva de las Manos dla art
Siedem tysięcy lat przed powstaniem pierwszej księgi i cztery tysiące lat przed tym, jak Egipcjanie zaczęli pisać swoje hieroglify na ścianach, myśliwi z Patagonii dokumentowali swoje historie w jaskiniach rąk.

Każde wrażenie było osobistym uznaniem ich życia, a każda grupa rąk demonstracją ich społeczności. Następnie wokół tych dłoni narysowali obrazy swoich codziennych czynności, które są świadectwem ich kultury.

Głównym źródłem pożywienia było guanako, zwierzę podobne do lamy, które jest łatwo dostępne w tym obszarze. Rysunki jaskini przedstawiają mężczyzn polujących na stworzenia za pomocą prymitywnej broni, ale pomysłowej taktyki.

Na jednym z obrazów pęknięcie w skale przedstawia wąwóz, w którym myśliwi ścigają zwierzęta, co ułatwia ich złapanie.

Na zdjęciach są jaszczurki i pająki, ciężarne zwierzęta, młode, a nawet złe duchy. Rzeczy, które sprawiają, że twój świat jest tym, czym jest, są wszystkie przedstawione na skale.

Historie w Jaskini Rąk
Jest coś dobrego w niewiedzy wszystkiego. Wyobraźnia może wypełnić luki.

Możesz sobie wyobrazić plemię siedzące tutaj, zgarbione wokół ognia, zjadające guanako, zamieniające skórę w odzież i malujące historie dnia na ścianach wokół siebie.

Jeśli teraz spojrzysz na te obrazy, ta scena ożywa: mężczyźni ścigają zwierzęta, krzyczą na siebie, by otoczyć stado, z dumą przynieść nagrodę swoim rodzinom.

Ich historie nie zostały utracone. Ich życie nie zostało zapomniane. Ich obrazy są dla siebie czymś więcej niż dziennikiem, ponieważ stały się zapisem czasu i nieustannym przypomnieniem swojego istnienia.

Byli mieszkańcy Cueva de las Manos stali się tym, o czym marzy każdy artysta, pisarz, a nawet bloger: gawędziarzem.