Wodospad Krimmler znajduje się w Austrii na rzece Krimml. Położony jest on przy szlaku turystycznym Gerlosstrasse. Wysokość wodospadu to aż 380 metrów, z tego też powodu jest on jednym z najwyższych wodospadów w Europie. Wodospad Krimmler złożony jest z trzech kaskad. Pierwsza z nich jest najwyższa i ma 140 metrów wysokości.

Woda spada z praktycznie pionowych skał dosyć wąskim strumieniem, aż dwukrotnie zmieniając przy tym swój kierunek. Wodospad jest imponujący, mistyczny i unikalny. Co roku niemal 400 000 osób rocznie przybywa, aby doświadczyć na własne oczy tego niezwykłego zjawiska przyrody. Spływ kaskad zapewnia obfite życie roślin i roślin przy samym wodospadzie. Obszary trawiaste mają intensywny zielony kolor.

Przez stulecia woda z Krimmler wylewała się na zbocza, nie wzbudzając u nikogo zainteresowania. Dopiero entuzjazm, jaki wzbudziły Alpy w XIX wieku i rozwój linii kolejowej Krimml zaczął przyciągać coraz więcej turystów do tego odległego górskiego regionu. Austriackie Stowarzyszenie Alpejskie przygotowało 4-kilometrową ścieżkę do wodospadu, która prowadzi od najniższego do najwyższego poziomu wodospadu. Można przy okazji wycieczki podziwiać przecudowne widoki.  

Podczas gdy uzdrawiające moce wodospadów są znane od dawna, pierwszy pisemny dokument, który je opisuje, ma zaledwie 200 lat. Dziś udowodniono naukowo, że odwiedzanie wodospadów Krimmler może złagodzić lub nawet uleczyć liczne dolegliwości. Astma oskrzelowa, alergie, choroby związane ze stresem i dolegliwości autonomicznego układu nerwowego można skutecznie leczyć za pomocą terapii wodospadowej. Wodna mgiełka zawiera miliony ujemnych jonów przywierających do najmniejszych cząsteczek wody. Wdychanie ich wzmacnia system odpornościowy i łagodzi astmę i alergie. Nie wspominając już o tym, że ćwiczenia na świeżym górskim powietrzu i codzienny program ze świadomą aktywnością i rekreacją potrafi zdziałać cuda.

Do utworzenia wodospadu Krimmler przyczyniła się erozyjna działalność lodowca w plejstocenie.

Wodospad Krimmler objęty jest pełną ochroną od 1984 roku, jako część Parku Narodowego Wysokie Taury.