Spektakularne, zrujnowane rzymskie miasto Djemila (lub Cuicul, jak było wówczas znane) jest wystarczająco małe, aby powiać w ciągu pół dnia. Ale spędź tu dłużej, zatrzymaj się w świątyniach i na targach, spaceruj po łaźniach lub po prostu połóż się w cieniu murów willi i wyczaruj dźwięki i wrażenia z dawno minionych dni; ożyje jedno z najwspanialszych stanowisk archeologicznych na

Jeziora Ounianga

Obszar obejmuje osiemnaście połączonych ze sobą jezior w wyjątkowo suchym regionie Ennedi na Saharze o powierzchni 62 808 ha. Stanowi wyjątkowy naturalny krajobraz o wielkiej urodzie, o wyrazistych kolorach i kształtach. Jeziora solankowe, hiper-zasolone i

Park Narodowy Virunga to jedyny park na świecie, w którym występują populacje trzech wielkich małp człekokształtnych - szympansa, goryla nizinnego i goryla górskiego, ale wędrując po cienistych lasach można spotkać Okapi, słonie leśne i sawannowe, duże kolonie hipopotamów , liczne rzadkie

Rzymskie ruiny Timgad są dobrze strzeżoną tajemnicą Algierii. Chociaż ruiny Baalbek w Libanie, Leptis Magna w Libii i Palmyra w Syrii są dobrze znane, niewiele osób słyszało o Timgadzie. Jest to zaskakujące, ponieważ ruiny Timgad są największymi w Algierii. Większość podróżnych do Algierii zatrzyma się raczej przy ruinach Djemilli niż Timgad, jednak uważamy, że Timgad również zasługuje na

Położone w dziwnym księżycowym krajobrazie o dużym znaczeniu geologicznym, miejsce to ma jedną z najważniejszych grup prehistorycznej sztuki jaskiniowej na świecie. Ponad 15 000 rysunków i rycin przedstawia zmiany klimatyczne, migracje zwierząt i ewolucję życia ludzkiego na skraju Sahary od 6000 lat pne do pierwszych wieków obecnej ery. Formacje geologiczne cieszą się wyjątkowym

Założyciele Tipasy (jak Tipaza był znany w czasach rzymskich) oczywiście zwracali uwagę na estetykę. Miasto łagodnie stacza się w dół przez sosny do małej plaży i błękitnego, srebrzystego morza. To naturalne piękno, podobnie jak miodowe ściany z piaskowca, amfiteatr, w którym odtwarzano bitwy morskie i pozostałości targów, na których patroszono i sprzedawano ryby, naprawdę wyróżnia