Burkina Faso od dawna jest krajem kolarstwa, choć do tego kraju dotarła nowoczesność i coraz więcej osób korzysta z motorowerów. Do wodospadów prowadzi nieutwardzona droga w dobrym stanie. Za alejką otoczoną ogromnymi drzewami mango jest się na miejscu.

Słychać tam już szum wodospadów, a po dotarciu na otwartą przestrzeń, można zobaczyć górną część wodospadu Karfiguela. Z małej plaży jest lepszy widok. Krótka wspinaczka prowadzi na otwartą przestrzeń: na szczyt wodospadu. Wodospady to właściwie zestaw mniejszych i większych wodospadów, basenów, skał: wszystkie łatwo odkrywać pieszo. Po dotarciu do ostatniego wodospadu zbliżamy się do pierwszej serii upadków. Zejście po skałach prowadzi na niższy poziom, skąd można zobaczyć wodospady z dołu. Jest tam kilka basenów, w których można się wykąpać.

Po przejściu przez jeden ze strumieni znów jest łatwiej ze względu na naturalne stopnie w skałach, które wyglądają jak schody. Dociera się na miejsce, w którym wodospady otaczają, są nad i obok, a także przy krawędzi skał, z których woda ostatecznie spada na skały daleko w dole; w kilku miejscach widoczne są tęcze. Można tam znaleźć wspaniały mały basen tuż pod potężnym małym wodospadem. Woda jest w nim zaskakująco zimna.