Zaledwie 1 kilometr od Tilcary wznosi się historyczne miejsce, które umożliwia obserwowanie tego, co dzieje się kilka kilometrów dalej. Tilcara's Pucará nadal zachowuje nienaruszoną magię niepamiętnych czasów.

„Wystarczy wejść na górę i zobaczyć, jak wszystko wygląda stamtąd. To wystarczy, aby zrozumieć, o co chodzi w Pucará ” - wyjaśnił mądrze przewodnik. I to była prawda. Musieliśmy tylko wejść, popatrzeć, a przede wszystkim pomyśleć.

Ten park narodowy „des cactus” w języku francuskim rozciąga się na ponad 64 000 hektarów i znajduje się na kalchiach Altiplano na wysokości od 2700 do 5 000 metrów nad poziomem morza. Przecina ją Ruta 33 między Salta i Cachi, zwana także Recta del Tin-Tin, ponieważ jest prosta i płaska przez 19 kilometrów! Ta część drogi była również częścią słynnego Camino del Inca, który został prześledzony z Cuzco przez Imperium Peruwiańskie przed przybyciem hiszpańskich kolonistów. Krajobrazy są fantastyczne! Panorama tutaj przypomina amerykański Dziki Zachód z tą nieskończoną drogą, która ginie na horyzoncie, suchą ochrą i czerwonymi pampasami obsadzonymi kaktusami kandelabrami (cardón), ogromna odmiana, która rośnie w dużych ilościach na tym pustynnym obszarze ... Z jednym wyjątkiem: tutaj lamy (głównie guanako) prawdopodobnie wyskoczą przed przednią szybę! Jedź ostrożnie i niezbyt szybko ... to da ci czas na ich obserwację, zanim uciekną. Wykopano tu ważne pozostałości paleontologiczne, w tym 70-milionowy dinozaur. Niektóre malowidła naskalne są tam, ale nie są widoczne dla ogółu społeczeństwa.

Ponadto park nie ma struktury przystosowanej do przyjmowania turystów. Po prostu przejeżdżasz przez nią i cieszysz się jej dzikim pięknem i tworzysz krótką ścieżkę edukacyjną zaczynającą się przy drodze. Mały przystanek w drodze do Salta lub Cachi!

Dorzecze, które zasila rzekę Atuel, ma szczyt góry o długości zaledwie 50 km, ale obejmuje wiele ważnych lodowców, takich jak lodowiec Las Lagrimas, i wyższe szczyty niż te na głównym grzbiecie, a Sosneado jest jego wyższą górą, składającą się z 5160 metrów.

Wypływ rzeki Atuel tworzy tzw. Atuel, a przy jej ujściu rzeka Salado. Rzeka Atuel zaczyna się na wysokości 3500 metrów i jest zasilana przez szereg lodowych jęzorów, które spływają z Andów między wzgórzami Morado i Paso de las Leñas.

Park Narodowy Lanín to obszar chroniony o powierzchni 413 000 hektarów położony w południowo-zachodniej części prowincji Neuquén, w argentyńskiej Patagonii, graniczący z Chile od zachodu i Parkiem Narodowym Nahuel Huapí od południa. Został utworzony w 1937 roku w celu ochrony i zachowania ważnego obszaru lasów andyjsko-patagońskich , zwłaszcza drzew małp puzzli ( Araucaria araucana ), Raulí ( Nothofagus nervosa ) i buka zwyczajnego ( Nothofagus obliqua ), które w Argentynie występują wyłącznie ten Park Narodowy.

Park Narodowy Los Alerces znajduje się w Andach w północnej Patagonii w Argentynie. Ma zachodnią granicę, która pokrywa się z granicą chilijską. Kolejne zlodowacenia ukształtowały krajobraz regionu, tworząc spektakularne cechy, takie jak moreny, kotły polodowcowe i jeziora z czystą wodą.

Park Narodowy Los Alerces znajduje się w Andach w północnej części Patagonii w Argentynie. Ma zachodnią granicę, która pokrywa się z granicą chilijską.

Salinas Grandes to prawdziwy klejnot położony na jednym z największych zagłębień w prowincji Salta z odkrytą powierzchnią soli ponad 12000 hektarów, 126 km od Purmamarca
Jednodniowa wycieczka do Salinas Grandes (The Salt Flats)
Wakacje w Argentynie nie byłyby kompletne bez wycieczki, aby zobaczyć niesamowite widoki na Salinas Grandes. Wyjedź z Salta i udaj się do Purmamarca (160 km? 2,5 godziny), w prowincji Jujuy. Purmamarca to maleńka perełka wioski, skulona u podnóża imponującego Cerro de los Siete Colores (Wzgórze Siedmiu Kolorów). Jest naprawdę udekorowany tęczą kolorów, które ożywają, gdy popołudniowe słońce świeci na zboczu góry. To małe miasteczko składa się z zaledwie kilku bloków uroczych domów z cegły, rustykalnych barów i sklepów sprzedających wszystko, od srebrnej biżuterii i swetrów z alpaki po lalki i zioła lecznicze. Po pewnym czasie na zwiedzanie, nasza podróż kontynuuje się na zachód do pustyni solnej Salinas Grandes, nieziemskiej przestrzeni białych równin, która zmienia kolor na turkusowy, gdy pada deszcz.

Pomimo faktu, że dzieła sztuki z okresu paleolitu zostały naturalnie dobrze zachowane, wandalizm człowieka (dotykanie powierzchni i usuwanie fragmentów) zagroził ciągłości tej konserwacji, dlatego obrazy są obecnie ogrodzone.

Nie jest to problem, ale ważne jest, aby się wyróżniać podczas robienia zdjęć.

Dziewicze i wciąż stosunkowo niezbadane mokradła Ibera są niewątpliwie jednym z ukrytych klejnotów Argentyny i jednym z najlepszych miejsc w Ameryce Południowej dla dzikiej przyrody

Mokradła Ibera, po hiszpańsku Esteros del Ibera, to drugie co do wielkości mokradła słodkowodne na świecie po Pantanalu w Brazylii. Chociaż stosunkowo mało odwiedzana przez turystów sieć jezior, płytkich lagun wodnych i pływających wysp roślinności jest ważnym siedliskiem dla zaskakującej różnorodności unikalnej przyrody. Możesz spodziewać się rodzin kapibary, czujnego czarnego kajmana, pomarańczowego jelenia błotnego, wilka grzywiastego, kojpu (inna forma gryzonia), gigantycznych wydr i rzadkiego gigantycznego mrówkojada. Ptactwo jest podobnie imponujące, szczególnie podczas migracji. Dotarcie na mokradła jest przygodą samą w sobie, ponieważ do niektórych schronisk można dostać się tylko lekkimi samolotami.

Dzika i smagana wiatrem, najdalej na południe wysunięta kraina była największym wyzwaniem dla podróżników i odkrywców od początków globalnej nawigacji i odkryć.

Ziemia Ognista Tierra del Fuego leży na " Końcu świata", na południowym krańcu kontynentu południowoamerykańskiego. Już sama nazwa wywołuje poczucie dystansu, lęku przed żywiołami, izolacji i samotności. Ale poczucie izolacji może być ożywcze, gdy łączy się je z duchem przygody.

Po Amazonii kanał Beagle może być najbardziej charakterystyczną drogą wodną w całej Ameryce Południowej. W końcu jest to kanał nazwany na cześć HMS Beagle, statku, który przewoził Charlesa Darwina po kontynencie na początku XIX wieku.

Wycieczka obejmuje lokalny rejs, który płynie z miasta Ushuaia wzdłuż kanału Beagle, podziwiając niesamowite widoki i obserwacje dzikiej przyrody, z których każdy przyrodnik byłby dumny.