Dzika i smagana wiatrem, najdalej na południe wysunięta kraina była największym wyzwaniem dla podróżników i odkrywców od początków globalnej nawigacji i odkryć.

Ziemia Ognista Tierra del Fuego leży na " Końcu świata", na południowym krańcu kontynentu południowoamerykańskiego. Już sama nazwa wywołuje poczucie dystansu, lęku przed żywiołami, izolacji i samotności. Ale poczucie izolacji może być ożywcze, gdy łączy się je z duchem przygody.

Około 9 000 lat temu wody Cieśniny Magellana przedarły się przez kontynent, izolując Ziemię Ognistą od Patagonii. Technicznie rzecz biorąc, Ziemia Ognista obejmuje wszystkie ziemie na południe od Cieśniny Magellana i na północ od Drake Passage, chociaż tylko jedna wyspa, Isla Grande, jest faktycznie nazywana Tierra del Fuego. Lokalnie Isla Grande jest znana po prostu jako „La Isla”. Politycznie Ziemia Ognista jest podzielona między Chile (na zachodzie i południu) i Argentynę (na północ i wschód). Ushuaia jest stolicą prowincji, a jej atrakcje obejmują jazdę na nartach w Cerro Castor, rejsy po kanale Beagle, zwiedzanie Estancia Haberton i wędrówki po Parque Nacional Tierra del Fuego.

Kiedy iść
Archipelag Fuegian znajduje się w strefie subantarktycznej. Jego chłodny klimat jest zdominowany przez dominujące południowo-zachodnie wiatry znad południowego Pacyfiku. Te często wichury mogą występować przez cały rok, ale są najsilniejsze od końca sierpnia do marca (wiosną i latem).

Połączenia transportowe z Ziemią Ognistą znacznie się poprawiły i stało się popularnym celem podróży dla wymagających turystów. O ile nie przyjechałeś tu na narty (sezon trwa od połowy czerwca do połowy września), najlepsze miesiące na wizytę to od października do kwietnia, przed końcem południowej zimy.


Miejsca do odwiedzenia na Ziemi Ognistej
Ushuaia
Miasto Ushuaia jest z łatwością najlepszą bazą wypadową do zwiedzania Ziemi Ognistej. Do wyboru są dobre miejsca noclegowe, niektóre w centrum miasta, inne wzdłuż wybrzeża - z pożądanymi widokami na kanał Beagle - i kilka z widokiem na miasto w stylu alpejskim z gór za nimi.
Prosty trójkątny pomnik w pobliżu lotniska wskazuje miejsce misji anglikańskiej (1869–1907). Thomas and Mary Bridges (1870) oraz John i Clara Lawrence (1873) zostali pierwszymi stałymi mieszkańcami archipelagu.
Dawne więzienie Ushuaia, zakazany obiekt na wpół Panopticon, w którym przetrzymywano najgroźniejszych przestępców Argentyny w pierwszej połowie XX wieku, jest teraz częścią bazy morskiej. Więzienie jest otwarte dla publiczności jako część imponującego muzeum Maritimo y Presidio de Ushuaia.
Aby uzyskać szerszy pogląd na historię Ushuaia, rozejrzyj się po Museo del Fin del Mundo. Zawiera informacje o rdzennych mieszkańcach Yaghan, artefaktach odkrywców i misjonarzy, a także atrakcyjną kolekcję (wypchanych) lokalnych ptaków. Prowadzone są stąd aktywne badania historyczne, zwłaszcza wschodniego krańca wyspy, Península Mitre. Museo Mundo Yámana opowiada historię ludu Yaghan, który został całkowicie zniszczony przez europejskich osadników. (W chwili pisania tego tekstu na świecie pozostała tylko jedna pełnokrwista osoba Yaghan: Cristina Calderón, która urodziła się w 1928 r.)

Cerro Castor
Najbardziej wysunięty na południe ośrodek narciarski. Jego 15 tras zjazdowych przyciąga Argentyńczyków, Brazylijczyków i niewielką, ale rosnącą liczbę turystów z półkuli północnej, korzystających z odwróconych pór roku. Sezon trwa od połowy czerwca do połowy września.
Jedną z czynności związanych z lodem, którą można wykonywać o każdej porze roku, jest wycieczka do Glaciar Martial, szybko cofającego się lodowego jęzora znajdującego się nad Ushuaia. Możesz wybrać się na pieszą wycieczkę lub wziąć taksówkę do podstawy góry, 7 km (4 mil) od miasta. Stamtąd wyciąg krzesełkowy (przy sprzyjającej pogodzie) zabierze Cię w okolice lodowca. Jeśli nie masz ochoty na 90-minutowy, dość wyczerpujący, footslog, możesz po prostu napić się naparu w herbaciarni i podziwiać widok.

Rejs po kanale Beagle
Jedną z obowiązkowych atrakcji w Ushuaia jest rejs po kanale Beagle (kanał Beagle). Ten piękny odcinek wody, tak spokojny jak południowy Atlantyk, do którego wpada, jest burzliwy, został nazwany na cześć slupu brygady Royal Navy, którego kapitanem był Robert Fitzroy, który podczas swojej drugiej podróży w 1832 roku przywiózł Karola Darwina w te strony. od głównego portu i kilka tras jest możliwych. Zwolennicy dzikiej przyrody będą chcieli odwiedzić Isla de los Lobos (Wyspa Lwa Morskiego), której główne losowanie jest oczywiste, oraz Isla de los Pájaros (Wyspa Ptaków), gdzie gniazdują kormorany i petrele.

Estancia Haberton
Dłuższe wycieczki po Canal Beagle odwiedzają Estancia Harberton, odległe i historycznie ważne ranczo położone na wzgórzach nad kanałem Beagle. Założona przez wielebnego Thomasa Bridgesa w 1886 roku Harberton to najstarsza farma w argentyńskiej Ziemi Ognistej. Otwarta dla zwiedzających od października do kwietnia, estancia oferuje pieszą wycieczkę z przewodnikiem po posiadłości, która obejmuje najstarszy rezerwat przyrody Ziemi Ognistej: mały las z rodzimymi drzewami. Jest też trochę blatów kuchennych Yaghan i model wigwamu.
Odwiedzający mogą napić się herbaty w oryginalnym gospodarstwie nad zatoką i wybrać się na wycieczkę z przewodnikiem po muzeum życia morskiego Acatushún. Okolice Harberton są idealne do obserwacji ptaków, gdzie można zobaczyć kaczki parowe, kormorany, ostrygojady, a być może orła lub kondora.

Park Narodowy Ziemi Ognistej
Parque Nacional Tierra del Fuego chroni zróżnicowane tereny Fuegian, w tym odcinki wybrzeża Atlantyku, lasy lenga, starożytne torfowiska i kilka jezior, chociaż tylko niewielka część parku jest otwarta dla publiczności. Do wejścia do parku można dojechać samochodem lub taksówką, ale najlepiej dojechać tam Tren del Fin del Mundo, parowym pociągiem turystycznym, którego pierwotną funkcją było przewożenie skazańców na wycięte drzewa w okolicznych lasach. Pociąg odjeżdża z Estación del Fin del Mundo, położonego 8 km (5 mil) na zachód od Ushuaia.

W parku można wędrować kilkoma łatwymi szlakami. Zwróć uwagę na jaskrawe dzikie kwiaty, które w sezonie pokrywają dno lasu, „drzewka flagowe”, które zostały podwójnie ugięte przez nieustanny patagoński wiatr i rude lisy. Najlepszą porą roku na wizytę jest koniec kwietnia, kiedy to jesień wydobywa kolory drzew.