Ze wszystkich meczetów w środkowym Algierze Djemaa Ketchoua ma najbardziej burzliwą historię. Jego datę budowy szacuje się na początek XVII wieku. Jego nazwa tłumaczy się jako miejsce lub płaskowyż kóz, przypomnienie czasu, kiedy ta przestrzeń - między portem a cytadelą - była otwarta. W czasie badań meczet przechodził gruntowną renowację.

Został przebudowany w 1794 roku przez Hassana Paszy, kiedy zbudował swój pałac obok. Dzieło upamiętnia długi napis rozpoczynający się: „Jaki piękny meczet!”. Dziś wydaje się bardziej niezwykły niż piękny, z wysokimi schodami, trój-poziomowymi minaretami i częściowo wyłożonymi kafelkami ścianami. Tablica po lewej stronie wielkich drzwi informuje, że 5 lipca 1830 roku na szczycie meczetu umieszczono krzyż, co zapoczątkowało ponad 130 lat francuskiej okupacji. W tym czasie służył jako katedra miejska i jeden z głównych elementów francuskiego miasta: dekorowali go francuscy artyści i rzeźbiarze; Cesarz Napoleon III odprawił tu mszę w 1860 roku; a na organach grał kompozytor Saint-Saëns w 1873 r. Budynek został ponownie konsekrowany jako meczet 5 lipca 1962 r., 132 lata po przekształceniu go w kościół i zaledwie dwa dni po uznaniu przez generała de Gaulle niepodległej Algierii.