Botswana

Niskie, zaokrąglone wzgórza tutaj nie są atrakcją, ale pod nimi znajduje się labirynt korytarzy i jaskiń, niektóre z czarującymi formacjami skalnymi stalagmitów, stalaktytów i spektakularnych „kamieni wodnych”, które wyglądają jak wodospady skalne.

Niektóre z tych komór osiągają do 10 m wysokości, podczas gdy inne przejścia są tak wąskie, że trzeba się wspinać i przeciskać. Wszystkie powstały w wyniku rozpuszczania i osadzania się kwaśnej wody na wapieniu otaczających skał, chociaż teraz jaskinie są całkowicie suche.

Chronione wzgórze Manyelanong jest domem dla dużej kolonii sępów przylądkowych, które od lat powstały na południowej ścianie klifów. To skaliste miejsce zostało uznane za rezerwat przyrody w 1985 r., Aby powstrzymać dramatyczny spadek liczby ptaków drapieżnych obserwowany w latach 60. i 70. Obecnie jest chroniony dużym płotem, który chroni spokój sępów. Nie wiadomo, kiedy ptaki po raz pierwszy przybyły na wzgórze, ale przypuszcza się, że przebywały w tym rejonie od wieków. W szczególności wiadomo, że po wyginięciu kolonii założonych w latach 70. XX wieku w Otse Hill, Baratani i Manyana ocalałe sępy powróciły do Manyelanong, gdzie obecnie żyje nieco ponad 65 par.

Matsieng to jedno z najbardziej znanych i najważniejszych miejsc kulturowych w całej Afryce. Położone na północny wschód od Gaborone Matsieng jest uważane przez mieszkańców Botswany za miejsce narodzin ludzkości. Witryna zawiera 117 rycin na skalnych ścianach, które według folkloru przedstawiają znaki Matsienga, Wielkiego Łowcy. Wygrawerowane ślady petroglifów pochodzą sprzed 3000 do 10000 lat.

Rezerwat Central Kalahari Game Reserve, lub CKGR, jak jest również powszechnie znany, jest najlepszym miejscem na "odległe" safari. Obejmuje ponad 50 000 km², z których większość jest nadal niedostępna, zwłaszcza na południu. Chociaż w rezerwacie zawsze były małe grupy Buszmenów, dopiero niedawno stał się on bardziej dostępny - na północy - dla publiczności. Nawet teraz region ten co roku odwiedza zaledwie garstka turystów.

Najbardziej znanym opisem tego obszaru jest nawiedzająca książka Cry of the Kalahari , napisana przez amerykańskich biologów Marka i Delię Owens na temat ich badań w Deception Valley.

W wąwozie znajdują się miejsca lęgowe różnych gatunków ptaków, w tym zagrożonych wyginięciem sępów przylądkowych. Wąwóz tworzy wyjątkowe siedlisko wegetatywne, które można zwiedzać pieszo z licencjonowanym przewodnikiem.

Wzgórza w wąwozie Goo-Moremi są również odwiedzane przez takie gatunki zwierząt jak lampart, hiena, kudu, koziorożec, jeżozwierz i wiele różnych gatunków motyli. Klify nad wąwozem zapewniają schronienie dla pawianów, królików skalnych i dassies.

W 2000 roku dawny Park Narodowy Mabuasehube-Gemsbok został połączony z byłym Parkiem Narodowym Kalahari Gemsbok w RPA, tworząc nowy Park Kgalagadi Transfrontier. Rezultatem jest dwunarodowy park o powierzchni 28 400 km², który jest jednym z największych i najbardziej dziewiczych obszarów dzikiej przyrody na kontynencie. Park jest także jedynym miejscem w Botswanie, w którym można zobaczyć ruchome wydmy, które wielu błędnie uważa za typowe dla Kalahari.

Rezerwat Ptaków Nata to rezerwat o powierzchni 230 km². Leży na północno-wschodnim skraju Sowa Pan, 20 km na południe od miejscowości Nata. Nata Bird Sanctuary zostało założone w 1992 roku w celu ochrony dzikiej przyrody, zwłaszcza gatunków ptaków. Jest to jedno z zaledwie trzech miejsc gniazdowania flamingów w Afryce.

Rezerwat ptaków we wschodniej Botswanie

Obszar chroniony zarządzany jest przez trust, Towarzystwo Ochrony Przyrody Kalahari. Jest to projekt społeczny kilku społeczności, które bezpośrednio czerpią zyski z dochodów.

Rezerwat dzikich zwierząt Khutse to obszar rzadko odwiedzany w porze suchej. Jednak gdy tylko nadejdą potężne burze z Kalahri, wzrasta liczba dzikich zwierząt, a także liczba odwiedzających.

Początki rezerwatu dzikich zwierząt Khutse

Rezerwat dzikich zwierząt Khutse o powierzchni 2500 km² był drugim obszarem ochrony dzikiej przyrody ogłoszonym w 1971 r. Po rezerwacie przyrody Moremi i znajduje się na terenach plemiennych Bakwany.

Na północny wschód od afrykańskiej pustyni Kalahari i na południowy wschód od delty Okawango leży jedna z największych solanek na świecie. Kiedyś było to miejsce jednego z największych mórz śródlądowych na Ziemi.

W dniu 10 czerwca 2018 r., Spektroradiometr obrazowania o umiarkowanej rozdzielczości (MODIS) na satelicie Terra NASA uzyskał to naturalne kolorowe zdjęcie misek solnych Makgadikgadi. Kolekcja solnisk obejmuje około 30 000 kilometrów kwadratowych (10 000 mil kwadratowych) pośród pustyni i suchej sawanny w Botswanie. Położone w Parku Narodowym Makgadikgadi i Parku Narodowym Nxai Pan solne zbiorniki konkurują w stopniu jedynie z Salar de Uyuni w Boliwii.

Tsodilo Hills to rzadkie i wyjątkowe miejsce, w którym panuje atmosfera intryg i tajemniczości. Słowo Tsodilo pochodzi od słowa „sorile” z Hambukushu, które oznacza czysty. Uważa się, że jest to miejsce pierwszego Stworzenia przez Buszmenów, którzy namalowali ponad 3500 malowideł naskalnych na wspaniałych kamiennych ścianach wzgórz. Niektóre z obrazów pochodzą z około 800 do 1300 roku. Być może dlatego to miejsce jest uważane przez miejscowych za święte.